JAMA MICHALIKA W KRAKOWIE

Erotany II, czyli Retromania

Przeboje mistrzów muzycznych, tak zwanego gatunku "retro" (Wars Petersburski, Włast Schlechter) zostały w spektaklu ułożone w dwa różne ciągi dramatyczne z odpowiednio zestawionych piosenek spiętych dodatkowo klamrą działań scenicznych, co daje w efekcie pewną fabularyzowaną całość. Towarzyszące temu formowanie muzyczne ukazuje nawarstwienie się szlagierów lub ich części złożonych na zasadzie współbrzmień tematu i kontrapunktu, co szczególnie uwypukla zarys jakiejś większej formy muzycznej. Spotkamy się tu z krótkimi melodycznymi frazami związanymi ze sobą w nieprzerwany tok niekończących się melodii. Wyczuwa się tu chęć ciągłego przebywania w tym jak gdyby potoku znanych i urzekających melodii, w tej ciągłej rozkoszy i szczodrości. Jest w tym również dążność do uchwycenia na nowo tamtego piękna, tamtego nastroju i konieczności takiego, a nie innego biegu czasu.